ข้อความฝากถึง BSD2EX จาก หนุ่ม

From: carzas@hotmail.comTo: bsd2ex@hotmail.com

Subject: RE: งานวันที่ 25 พ.ค. นี้ผมไม่สามารถไปร่วมได้ ขอโทษจริงๆครับ

Date: Tue, 17 Jun 2008 15:36:09

เรียน พี่นุ

ขอโทษด้วยนะครับพี่นุ เพิ่งมีเวลาเช็คเมลครับ..พอดีช่วงที่ผ่านมาอยู่ ตจว. ซะเป็นส่วนใหญ่ ส่วนเรื่องเรียนไม่เรียนพี่ก็คงทราบแล้วนะครับ ต้องขอโทษทุกคนมากๆเลยนะครับที่ต้องให้รู้กันจากอาจารย์..แทนที่จะได้เข้าไปบอก ไปลาด้วยตัวเอง.. แต่อยากจะบอกว่ารู้สึกเสียใจจริงๆครับ ที่ไม่ได้อยู่ร่วมเรียนกับเพื่อนๆต่อเพราะส่วนตัวแล้วชอบบรรยากาศการเรียน การทำงาน และอาจารย์ที่นี่มากแต่ผมก็คิดว่าตัดสินใจดีแล้วครับ และถ้ามีโอกาศจะกลับมาเรียนใหม่อีกครั้งอย่างแน่นอน...

สุดท้ายผมก็ต้องฝากขอโทษเพื่อนๆทุกคนด้วยนะครับ ที่หายสาปสูญไปเลย เพราะช่วงที่ผ่านมาผมอยากจะใช้เวลาคิดอะไรๆ คนเดียวเงียบๆ โดยเฉพาะช่วงที่ผ่านมามีปัญหาหลายๆอย่างเข้ามาในชีวิตผมเยอะมาก ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ก็เลยขอหลบไปเคลียร์ปัญหาต่างๆ รวมถึงตัดสินใจเรื่องเรียนต่อให้เสร็จสิ้นไป..

ซึ่งกว่าจะตัดสินใจลาออกก็คืนสุดท้ายก่อนหมดเขตลงทะเบียนเรียนโน่นแหละครับ..

ซึ่งช่วงที่ผ่านมาก็จะไม่มีใครติดต่อผมได้เลย..ก็เลยกลัวว่าเพื่อนๆจะเข้าใจผิดคิดว่าผมไม่แคร์ ไม่ใส่ใจเพื่อนในคณะเลยเหรอ คิดจะไปก็ไป ไม่แม้แต่จะบอกกล่าวกับใครเลย..จริงๆผมรู้สึกผูกพันธ์กับเพื่อนๆ BSD2EX มากนะครับ แม้จะมีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยมากแต่ก็รู้สึกถึงความกลมเกลียว ความเอาใจใส่ ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เป็น Class ป.โทที่อบอุ่นมากๆ และคิดว่าคงหาที่ไหนเหมือน BSD2EX ของเรา Class นี้ไม่ได้อีกแล้ว ก็รู้สึกใจหายมากเลยครับที่ต้องลาออกมาแบบนี้

แต่ชีวิตคนเราก็ต้องก้าวไปข้างหน้าตามเส้นทางเดินชีวิตของตัวเอง แม้ผมจะไม่ได้เรียนต่อแล้ว แต่หวังว่าความเป็นเพื่อนเป็นพี่ เป็นน้อง ของพวกเราจะยังคงอยู่ต่อไปนะครับ ในอนาคตถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้เลย ไม่ต้องเกรงใจครับ หวังว่าคงจะได้มีโอกาสได้ทำอะไรร่วมกันอีกในภายภาคหน้านะครับ..

รักและคิดถึงเพื่อนๆทุกคนเสมอ

หนุ่ม

******************************************************

ถึง เพื่อนๆทุกคน

ก่อนอื่นผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่หายหน้าหายตาไปเลย โผล่มาอีกทีก็ลาออกไปซะแล้ว
จริงๆผมก็เพิ่งตัดสินใจได้ในวันสุดท้ายของการลงทะเบียนนี้เองครับ หลังจากที่ได้ตัดสินใจ
อยู่นาน..ก็เห็นว่าตัวเองยังไม่พร้อมในการเรียน ทั้งในเรื่องของภาระหน้าที่การงานและ
ที่สำคัญคือความรู้ที่ได้ในเทอมแรก..การที่ผมแทบไม่เคยได้เข้าเรียนและทำงานกลุ่มกับ
เพื่อนๆเท่าไหร่ มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมขาด และพลาดอะไรไปหลายๆอย่างมาก บวกกับ
ปัจจัยแวดล้อมอื่นๆ..ทำให้ผมตัดสินใจขอถอยออกมาก่อนดีกว่า ขอไปเคลียร์เรื่องงาน
และชีวิตก่อน ไว้พร้อมเมื่อไหร่..ค่อยกลับมาเรียนใหม่ก็ยังไม่สาย

ช่วงที่ผ่านมาผมค่อนข้างยุ่งๆ และอยู่ ตจว.ซะส่วนใหญ่ เลยไม่ได้เข้าไปลาเพื่อนๆด้วยตัวเอง
ตอนผมไปลาออกนั้น อ.สมฯท่านไม่อยู่ แต่ก็มีโอกาสได้ไปคุยกับท่านอ.อัษฯ มาแล้วครับ ก็คุย
กันค่อนข้างนาน..ท่านก็ให้คำแนะนำดีๆหลายๆอย่าง ให้ข้อคิดและมุมมองต่างๆเกี่ยวกับการเรียน
และการทำงาน ซึ่งผมก็รู้สึกดีมาก และคิดว่า..ทำไมตอนเรียนเราไม่เคยได้เข้ามาขอคำปรึกษา
อาจารย์ท่านเลย โดยเฉพาะเรื่องเรียนและเรื่องงานต่างๆที่ได้รับมา ถ้าเราทำงานไป แล้วเข้าไป
ปรึกษา ไปขอคำแนะนำกับอาจารย์ประจำวิชาทุกท่านเป็นประจำ..เราคงจะได้อะไรมากกว่านี้
เยอะมากๆเลย...

จากที่คุยกับอาจารย์อัษฯ มา ผมก็คิดว่าคงจะกลับมาเรียนใหม่ในอีกปี หรือ สองปี ซึ่งก็อาจจะเป็น
ที่ BSD เหมือนเดิม หรืออาจจะข้ามฝากไป IT แล้วแต่ว่าหลักสูตรไหนจะสนับสนุนงานที่คิดจะทำ
ในอนาคตมากกว่ากัน เพราะงานที่ทำอยู่ในปัจจุบันนี้ไม่ค่อยได้ไปยุ่งเกี่ยวกับกระบวนการพัฒนา
SW ซักเท่าไหร่..ส่วนจะเป็นภาคปกติไปเลย หรือภาคค่ำ ต้องขอคิดดูอีกทีครับ..

ก็ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนนะครับ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง แม้ว่าจะไม่ค่อยได้มีเวลาได้เรียนหรือ
ทำกิจกรรมกับเพื่อนๆมากนัก แต่ใน 1 เทอมที่ผ่านมาก็รู้สึกประทับใจมาก..เป็น Class ที่อบอุ่น
มากๆเลยครับ

ขอบคุณเพื่อนๆกลุ่ม 2 ทุกคนครับ..ที่ช่วยทำงานกลุ่มแทนอยู่บ่อยๆ ในช่วงที่ผมไปทำงาน ตจว.

ขอบคุณพี่ก๊อป หัวหน้ากลุ่มที่แสนดี ที่คอยเป็นห่วง และมักจะให้ข้อคิดหรือคำแนะนำอะไรดีๆเสมอ

ขอบคุณน้องแจ๊ค น้องเจินและน้องปิ่น ที่ช่วยทำงาน อ.สมฯ ในช่วงครึ่งแรก(รวมถึงงานอื่นๆ) จน
ทำให้ผมคว้า B+ ตัวแรกมาได้ทั้งๆที่เข้าเรียนวิชานี้แค่ 4-5 คาบ (ไว้จะกลับไปเลี้ยงขอบคุณนะ)

ขอบคุณพี่ชาย สำหรับบันทึกคำบรรยายเสียงที่ช่วยให้คนที่มีโอกาสเข้าเรียนน้อยอย่างผม ได้ฟัง
คำบรรยายย้อนหลังได้ (แม้ส่วนใหญ่จะฟังแล้วเผลอหลับไปก็เถอะ หุหุ)
.
.
เสียดายจริงๆครับ..ที่ไม่ได้มีโอกาสได้มานั่งทำงานกลุ่มด้วยกันอีก

ขอบคุณพี่นุ หัวหน้าห้องและพี่ชายที่แสนดี ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย ช่วยเหลือ และเอาใจใส่
น้องๆทุกคนในชั้นปีอยู่เสมอ...

ขอบคุณเพื่อนๆในชั้นปีทุกๆคน..และขอโทษด้วยที่ไม่ได้ร่วมเดินทางไปด้วยกันจนถึงที่สุด...
.
.
ยังไงก็ขอให้ 36-4 = 36 เหมือนเดิมนะครับ..อย่างที่พี่นุว่า เป็นเพื่อนกันแล้ว..ไม่มีลาออก
ถ้าเพื่อนๆมีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอกมาได้เลยนะครับ ถ้าผมช่วยได้และมีเวลา ผมพร้อมช่วยเต็มที่
ผมเองก็จะแวะมาติดตามข่าวสารของเพื่อนๆจาก Blog BSD2EX บ่อยๆ ถ้ามีไปเที่ยว ไปทานข้าว
โยนโบว์ หรือทำบุญกัน ก็อย่าลืมชวนด้วยนะครับ..รับรองถ้าว่างจะแวะไปแจมด้วยแน่นอนครับ ^^
.
.
สุดท้ายนี้ขอให้เพื่อนๆทุกคนโชคดีกับการเรียนในอีก 3 เทอมที่เหลือนะครับ ทำงานกันหนักๆดึกๆ
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วย ขอให้จบกันภายใน 2 ปีกันทุกคนเลยนะ แล้วรับปริญญาเมื่อไหร่ก็ชวน
ด้วยนะครับ จะขอไปตลกรับ..ปริญญา ด้วยคน หุหุ
.
.
.
ลาก่อนครับ..แล้วไว้ค่อยพบกันใหม่

Wichanan Glievtong (Noom)