วันจันทร์ที่ ๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒

อิ่มท้อง อิ่มใจ ได้ความรู้ แล้วพบกันใหม่เดือนหน้า

วันอาทิตย์ที่ 8 พ.ย. ตอนเช้า อ๊อค และพี่นุ แวะไปบ้าน อ.สม ไปใช้ความถึกให้เป็นประโยชน์ เพราะทราบข่าวจากอ๊อคว่า อ.สม อยากจะย้ายเก้าอี้ม้าหิน อ๊อคเดินทางมาจากแถวพระรามสอง มาเจอกันที่หน้า ปตท. แล้วไปบ้านอาจารย์ สุ่มๆ กันไป เพราะว่าติดต่ออาจารย์ไม่ได้ตั้งแต่วันศุกร์ (มือถือ นอนเล่นอยู่คณะฯ)ไปถึงบ้านอาจารย์นึกว่าจะให้ย้ายเป็นชุด ไหงได้ ตัวเดียวครับเลยได้มีโอกาสแวะไปด้านข้างๆ ที่ยังไม่เคยไปทำให้เห็นว่า บ้านอาจารย์ยังมีเนื้อที่ไว้ทำกิจกรรมได้อีกเยอะแยะ นอกจากสนามหน้าบ้าน ที่หลายคนอาจจะคุ้นตากันอยู่ เด็ดสุดคือเครื่องซักผ้าที่ อ.สม เอาไว้ซักผ้าขี้ริ้ว หนูแทะสายไฟ สองคนเลยสวมวิญญาณช่างไฟ ตัดต่อสายใหม่ ปรากฎว่า เสียบปุ๊บ ประกายไฟออกมาจากปลั๊กเสียบดัง โป๊ะ แล้ว เบรคเกอร์ก็ตัดในทันทีทันใด เหอๆๆๆ เป็นอันว่าเครืองซักผ้านั้นก็หมดอายุขัยไปโดยปริยาย เกือบได้สร้างใหม่ทั้งหลังแล้วไหมหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า



จากนั้นนั่งรถอาจารย์มาที่จุฬา พอมาถึงจุฬาอ๊อค ตาดีเห็นโทรศัพท์มือถือเสียบไว้ในซองหน้าห้อง อ.สมเลยอดใช้ iPhone เลย (ดีใจที่เจอซัมซุง แต่เสียใจไม่ได้ใช้ iPhone) ระหว่างนั้นบรรดาเพื่อนๆ ก็ทะยอยกันมาบ้างแล้ว เดียร์ ญิ๋ง แก้ว พี่แบด อั๋น พี่ศักดิ์ เลยบอกให้ไปจองกันไว้ก่อนที่ ร้านสมบูรณ์โภชนา ซีฟู้ดอีกหละ อ.สม พี่นุ อ๊อค ไปถึงก็อาหารกำลังมาพอดี พี่ชายตามมานั่งยิ้มอย่างเดียว ต่อด้วยกิต มาหน้าง่วงๆ อีกตามเคย สักครู่ปา ก็ตามมา พี่ก็อปกำลังเดินทางจากพระประแดง ส่วนน้องนุชสุดท้อง น้องกิ๊ปโทรไปถาม บอกกำลังขับรถอยู่แถวดอนเมือง

สรวลเสเฮากันไป พี่แบดก็ค่อยๆ หยิบซองงานแต่งออกมาที่ละซอง ไล่แจกไปกันถ้วนหน้า อาหารส่วนใหญ่เป็นซีฟู้ด ชุดหอยเผา หมึกเผา เห็นแล้วนึกถึงตอนไปเที่ยวหัวหิน แต่ที่หัวหินอลังการกว่าเยอะ หุ หุ เสร็จอิ่มหนำสำราญ แก้วก็ซื้อเค้กมาเลี้ยงวันเกิดตัวเอง ก้อนใหญ่ม๊ากกกก แต่ครีมอร่อย เป็นเค้กชอคโกแลตบลูเบอรี่ ก้อนเบ้อเริ่ม ครีมเค้กเหมือนวิปปิ้งครีมนุ่มลิ้นดีจริงๆ หลายคนบอกว่าโหจะทานไหวไหมเนี่ย ปรากฎว่ากินกันจนหมดเกลี้ยง

หลังจากนั้นก็พากันไปต่อที่ร้านไอติมสเวนเซ่น แต่ปา ขอตัวกลับไปก่อน ในร้านไอติม อ.สม ก็ถามถึงเรื่องโปรเจค ก็เลยบรรยายยาวเลย อ.สม ก็พยายามคิดโปรเจคให้ โดยบอกว่าให้มองเรื่องใกล้ๆ ตัว อย่างแบด แฟนเป็นหมอผิวหนัง ก็น่าจะมองโปรเจคเกี่ยวกับโปรแกรมความงาม อะไรทำนองนี้ ที่สามารถหาได้จากคนใกล้ตัว เวลามีปัญหาสามารถามได้ ส่วนอ๊อค อ.สม เสนอโปรเจคการเลือกสถานที่ถ่ายทำละคร ส่วนพี่ชาย อ.สม บอกว่า อ.ถาวรคิดถึง หลังจากทานไป ฟังไป ก็ทำให้อะไรๆ ที่เคยเข้าใจก็เข้าใจมากขึ้น ว่าแนวโปรเจคของหลักสูตรนี้ แตกต่างจากของ วิศวะ และโปรเจค IT Marketing อยางไร อาจารย์ให้ความคิดเห็นว่า จะทำโปรเจคอะไรต้องดูด้วยว่า เราอยู่ใน area ไหน มันจะไป improve อะไรใน area ของเรา อย่าไปหลง area เพราะแต่ละหลักสูตรมันมี area ที่แตกต่างกันอยู่แล้ว ถ้าเราไม่เข้าใจ area เราก่อน เวลาเสนอโปรเจคไปมันก็ไม่ใช่ แล้วอาจจะไปซ้ำกับ area ของหลักสูตรอื่นๆ

อ.สม บอกว่าสงสัยต้องตั้งกติกากันใหม่ สำหรับหัวข้อที่อาจารย์คิดให้ แล้วไม่มีความคืบหน้าในหนึ่งเดือน ก็จะริบคืนแล้วให้คนอื่นไปทำต่อ ตอนนี้ที่ อ.สมคิดให้มีดังนี้ (เท่าที่ทราบ)
เริ่ม count

จัดชุดปิ่นโต = แก้ว
แผนที่ร้านค้า = เจิน
จัดคิวจักรยานยนต์รับจ้าง = ไท
จัดโปรแกรมรักษาผิวหน้า = แบด (8 พ.ย. 52)
จัดหาสถานที่ถ่ายทำตามบทละคร = อ๊อค (8 พ.ย. 52)

อ.สม บอกว่าโปรเจคมันก็มีทั้งแนวลึก และแนวกว้าง แนวลึกเช่นอะไรที่ต้องยุงอยู่กับตัวมันเองในเชิง Technic ส่วนแนวกว้างก็จะเป็นแนว business ซึ่งมันมีปัญหา มันมีเงือนไข ถูกกำหนดไว้อยู่ แล้วทำให้ธุรกิมัน efficient ขึ้น แต่ทุกอย่างให้เราเริ่มต้นด้วยตัวปัญหา แล้วพยายามหาวิธีแก้ไขปัญหานั้นๆ คิดบ่อยๆ จนได้ pattern แล้วนั่นคือสิ่งที่เราถึงจะไปให้คอมพิวเตอร์ทำงานต่อได้

ส่วนพี่ชาย ไปพบ อ.ถาวร มา เห็นว่า อ.ถาวร เสนอให้ทำเกี่ยวกับ function point ครับ


ก็นับว่าทานข้าวด้วยกันครั้งนี้ก็ได้ทั้งอิ่มท้อง อิ่มใจ และได้ความรู้ไปด้วย ในบรรยากาศแบบสบายๆ
ถ้าเจอกันแล้วมา update กันทุกเดือนได้น่าจะเป็นเรื่องดี พบกันใหม่ครั้งหน้านะครับ จะพยายามพาอาจารย์มาทานข้าวด้วย ถ้ามีโอกาสในทุกครั้ง

ไม่มีความคิดเห็น: